- dekompletować
- {{stl_3}}dekompletować {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}dɛkɔmplɛtɔvaʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}{{/stl_51}}{{stl_26}}vt {{/stl_26}}{{stl_14}}unvollständig machen {{/stl_14}}
Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
dekompletować
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
dekompletować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, dekompletowaćtuję, dekompletowaćtuje, dekompletowaćany {{/stl 8}}– zdekompletować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować brak jakiegoś elementu w zamkniętej całości, w komplecie : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dekompletować — ndk IV, dekompletowaćtuję, dekompletowaćtujesz, dekompletowaćtuj, dekompletowaćował, dekompletowaćowany «usuwać jakieś części z całości, z kompletu, rozbijać jakąś całość, komplet» Dekompletować księgozbiór, serię znaczków pocztowych. Epidemia… … Słownik języka polskiego
zdekompletować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dekompletować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
